Πλοήγμα στην Αλλαγή: Η Μελλοντική του Ελληνικού Βιομηχανίας του Ηλεκτρολυτικού Αλουμινίου Μέσα στην Μεταμόρφωση Πολιτικής

Πρόσφατα, η βιομηχανία ελεκτρολυτικού αλουμινίου, όπως ένας πρωτοπόρος σε μια νέα κύμα μεταρρυθμίσεων, διαδέχεται μια σειρά σημαντικών πολιτικών οδηγιών. Αυτό το άρθρο θα αποκαλύψει το δυναμικό και τις μεταβολές της βαλκής της βιομηχανίας ελεκτρολυτικού αλουμινίου υπό την καθοδήγηση των πολιτικών, εξερευνώντας τις μελλοντικές τάσεις ανάπτυξης για να σας βοηθήσει να καταλάβετε τις ευκαιρίες σε αυτό το γρήγορα αλλοιωμένο αγορά.

Στις 23 Ιουλίου, η Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Αναδιάρθρωσης, μαζί με πολλές τμήματα, εξέδωσε τον «Ειδικό Σχεδιασμό για την Οικονομία Ενέργειας και τη Μείωση Καρβονίου στη βιομηχανία Ηλεκτρολυτικού Αλουμινίου». Η εισαγωγή αυτής της πολιτικής λειτουργεί ως καθοδικός φαρός για τον τομέα της ηλεκτρολυτικής αλουμινίου, ορίζοντας σαφώς τους στόχους οικονομίας ενέργειας και μείωσης εκπομπών σε βιομηχανίες υψηλής κατανάλωσης ενέργειας και υψηλών εκπομπών, ανοίγοντας μια διαδρομή για βιώσιμη ανάπτυξη. Σε σύγκριση με τον «Σχεδιασμό για την Οικονομία Ενέργειας και τη Μείωση Καρβονίου για το 2024–2025» που έχει ανακοινωθεί δύο μήνες νωρίτερα, αυτή η νέα οδηγία είναι πιο πρακτική και αντιμετωπίζει άμεσα τις άμεσες ανάγκες της βιομηχανίας ηλεκτρολυτικού αλουμινίου.

Εξετάζοντας τις λεπτομέρειες της πολιτικής, αυτή δεν μόνο καθορίζει αριθμητικά στόχους αλλά παρέχει επίσης διάφορες προσεγγίσεις για να τους επιτύχει, συμπεριλαμβανομένων της βελτίωσης της βιομηχανικής διατάξεως, της βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας και της προώθησης της χρήσης μη φωτικών πηγών ενέργειας. Η μακροπρόθεσμη επίδρασή της στην βιοσιανική βιομηχανία άλουμινου θα δημιουργήσει επιπτώσεις που αξίζουν να παρακολουθηθούν από την αγορά.

Στο μέλλον, η παραγωγή βιοσιανικού άλουμινου θα αντιμετωπίσει αυστηρότερες απαιτήσεις για πράσινες και χαμηλού καρβονίου λειτουργίες, και οι περιορισμοί στη διεύρυνση της ικανότητας θα κατευθύνουν τη βιομηχανία προς υψηλότερη ποιότητα. Αυτή η αρρωστία στην προσφορά θα παρέχει ισχυρή υποστήριξη για τις τιμές του άλουμινου, ειδικά σε περίπτωση απρόβλεπτων γεγονότων, λειτουργώντας ως δυνατός καταλύτης για αύξεις των τιμών.

Σύμφωνα με στατιστικά του Aladdin, μέχρι τον Ιούλιο, η καθιερωμένη ικανότητα ελεκτρολυτικού αλουμινίου σε πανεθνική κλίμακα προσεγγίζει τα 45 εκατομμύρια τόνους, με ρυθμό χρήσης 96,67%. Αυτό δείχνει ότι η απόδοση της προσφοράς γίνεται βαθμιαία πιο σταθερή, ενώ η κερδιμότητα της βιομηχανίας αλουμινίου ενισχύεται συνεχώς, με τα κέρδη να συγκεντρώνονται φθινοπωρινά στον προσανατολισμό της πρώτης εξέλιξης. Στο μέλλον, όπως θα εμφανιστούν νέα σημεία ανάπτυξης στην ζήτηση της κατωτέρας ροής, προσδοκάται η υψηλή κερδιμότητα της τομέα της μεταλλευτικής να συνεχιστεί, με την ετήσια παραγωγική ικανότητα να παραμένει σταθερή περίπου στα 43 εκατομμύρια τόνους.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αύξηση του μεγάλου χορηγικού λόγου κορυφής του αλουμινίου θα επηρεάσει βαθιά τον παράδοσμο και τις μελλοντικές παραγωγές ηλεκτρολυτικού αλουμινίου. Το πολιτικό στόχο είναι να επιτευχθεί ένας μεγάλος χορηγικός λόγος του 90% ή περισσότερα μέχρι το 2025. Η χαμηλή αποθεματοποίηση αλουμινίου θα ενισχύσει περαιτέρω την υποστήριξη των μελλοντικών τιμών, επηρεάζοντας έτσι την τιμολόγηση άλλων προϊόντων αλουμινίου. Σύμφωνα με δεδομένα της Aize, κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2024, ο μεγάλος λόγος αλουμινίου της βιομηχανίας έχει φτάσει στο 74,14%, ενώ η παραγωγή κελιών έχει μειωθεί κατά 11,15% σε ετήσια βάση, με τη μελλοντική παραγωγή κελιών να αντιμετωπίζει πιθανή μείωση πάνω από ένα εκατομμύριο τόνους.

Για τις επιχειρήσεις μεταποίησης άλουμινου κατωφλιού, η αύξηση του συγκεντρωτικού χρησιμοποιού μπορεί να μειώσει τις δαπάνες, αλλά επίσης να πολυπλοκέψει τη διαχείριση αποθεμάτων. Οι εταιρείες πρωταρχικής μεταποίησης άλουμινου πρέπει να μετατραπούν γρήγορα σε προϊόντα βαθειάς μεταποίησης με υψηλή προστιθέμενη αξία και φιλικά προς το περιβάλλον. Επιπλέον, λόγω της κακής μεταφοράς των τιμών, οι αλλοιώσεις στις τιμές των υλικών πρώτων θα επηρεάσουν άμεσα την τιμολόγηση των τελικών προϊόντων, κάνοντας τη διαχείριση κινδύνων στην παραγωγή και λειτουργία ιδιαίτερα κρίσιμη, ειδικά με τη χρήση χρηματοοικονομικών εργαλείων για να αντιμετωπιστεί η αλληλοκίνηση των τιμών των υλικών πρώτων.

Συνοπτικά, αυτές οι κατευθύνσεις πολιτικής δεν μόνο καθοδηγούν τις προσπάθειες εξοικονόμησης ενέργειας και μείωσης άνθρακα στη βιομηχανία ηλεκτρολυτικού αλουμινίου, αλλά επίσης υποστηρίζουν φτιχιαία την αυστηρότητα της προμήθειας αλουμινίου. Με την προοπτική, τα κέρδη στην αλυσίδα βιομηχανίας του αλουμινίου θα συνεχίσουν να κλινούν προς τον πρώτο τμήμα της χαλυβής, ενώ οι αλλαγές στις δομές των αγορατικών αποθεμάτων θα αναγκάσουν τις σχετικά μειονεκτικές επιχειρήσεις επεξεργασίας αλουμινίου να επιταχύνουν τη μεταμόρφωσή τους και την αναβάθμισή τους για να εκμεταλλευτούν τις νέες ευκαιρίες.